Jan Boddez @janboddez@mastodon.social

Há! ‘Wie gelooft echt dat immigranten ons daadwerkelijk wat bijbrengen?’, lees ik. *samen met collega’s van meer dan 120 verschillende nationaliteiten jaarlijks ruim 2,5 miljard euro nettowinst produceert*

Niks is gratis.

'k Weet niet wie me 't meest irriteert: mensen die solidariteit voorstaan, zolang die hen maar niks kost, of mensen die elke vorm van solidariteit afwijzen, tenzij er wat te verdienen valt.

‘Wie écht wil, die komt er wel!’
‘Wij worden hier op alle mogelijke manieren benadeeld!’
—Dezelfde mensen

‘Ja, maar gij kunt dat betalen!’
Tja, what can I say, other than ‘hard werken loont’? 🤷

Mocht ik dagelijks in de file staan en openbaar vervoer geen optie zijn, ik zou gaarne tien euro betalen om tijdig op m’n bestemming te geraken, maar zo ben ik natuurlijk wel, hé.

“How to RSVP to an Indie Event from Your Website” https://www.jvt.me/posts/2019/08/21/rsvp-from-your-website/

Vraag, aanbod, die dinges.

Er niet gaan wonen. ‘Waarom Gent de duurste stad van Vlaanderen is (en wat we eraan kunnen doen)’ https://www.demorgen.be/nieuws/waarom-gent-de-duurste-stad-van-vlaanderen-is-en-wat-we-eraan-kunnen-doen~b91fe253/

‘What’s not to like?’ —Sukkels die zich vandaag nogal gemakkelijk tot die meerderheid rekenen

Een democratie zonder respect voor de grondrechten is weinig meer dan een dictatuur van de meerderheid, beweren verstandiger mensen dan ik.

En dat ‘liberale’ in ‘liberale democratie’ is allesbehalve een epitheton ornans. (Jij weet dat, ik weet dat, vier vijfde van Twitter en Facebook heeft geen benul.)

Ja maar, Jan, wij zijn daar te stom voor.

Ik begrijp eigenlijk niet dat ernstige politici, filosofen of wetenschappers nog op Twitter zitten. Maak anders ineens een 4chan-account aan, hé. Debat kun je ook elders voeren. Op je eigen site of zo, en zélfs (cf. Webmention) over sites heen. Geen sensatieblad voor nodig.

Added a /now page to my blog. (I know, I’m such a nerd.) https://janboddez.tech/notes/1440833225

Nee, da’s niet in tegenspraak met wat ik eerder zei. Het werkt maar als voor iedereen dezelfde regels gelden.

Het milieu is één ding, maar als werknemer – of ondernemer, whatevs – moet je pakken wat er te rapen valt (en daarom moeten die absurde regels eraan). Hetzelfde geldt uiteraard voor belachelijk hoge uittredingsvergoedingen.

Afijn, plus: een en ander verloopt natuurlijk veel efficiënter als we samenspannen.

Misschien vindt daarin mijn voorkeur voor een veeleer mechanische solidariteit wel haar oorsprong. ‘Van harte bedankt voor het hartstikke betaalbare onderwijs en de min of meer begaanbare wegen; hier is de helft van al wat ik heb, en laat me nu gerust.’

’k Zie daarin helemaal geen pleidooi tegen zelfredzaamheid, eigenlijk. Meer nog, ik ben al 34 jaar een buitenbeentje, autodidact, en ronduit asociale eenzaat.