Vandaag kwam ik in een situatie waar ik erg zenuwachtig wordt. Voor de deur van de tempel in een smal straatje heuvelop waar ik achterwaaarts met wat moeite goed op kom. Ik was al mentaal voorbereid op het oeten overtuigen dat ik geen hulp wil toen die bisa? zei. ik was even van slag dus haperde maar zei snel ya saya bisa(ik kan)
hij knikte en ging terug naar de anderen. Fijn om van die omenten te hebben die bevestigen dat het niet aan mij ligt. ik had mijn;
laat me met rust ik kan het shirt aan
helaas later weer zoals ik het gewend ben; rij achterwaarts de heuvel op. 4 studenten op brommers stoppen bieden hulp aan. ik zeg tidak mau ( wil niet), wordt niet geaccepteerd ik zeg saya bisa (ik kan) ze stapt genoeg aan de kant dat ik verder kan zonder angst gegrepen te worden. ze lachen elkaar nog uit omdat ze geen engels spreken, ik verstond het niet maar ken de situatie.
PS. geinig dat er maar 1 letter verschil is tussen hslp en blokkeren. ongevraagde hulp betekend voor mij altijd overlast
